کادر فنی هشت نفره حریف تیم بدون سرمربی نشد

b_150_100_16777215_00_images_stories_nazar_sanji.jpgپاس همدان پنج شنبه گذشته در ادامه  رقابت های لیگ دسته یک جام آزادگان در خانه بازی را به ماشین سازی تبریز واگذار کرد تا این شکست خانگی هشداری باشد برای مسئولان باشگاه و کادر فنی تیم.

 

به گزارش "همدان فوتبال" و به نقل از "همدان پرس"، هفته ششم لیگ دسته اول جام آزادگان در حالی در همدان دنبال  شد که تیم پاس همدان در بازی گذشته خود توانسته بود تیم پر قدرت تربیت یزد را که در بحران به سر می‌برد با نتیجه 3 بر یک شکست دهد و حریف تبریزی نیز برابر تیم کرمانشاهی به یک پیروزی دلچسب دست یافته بود.

 

 

هر دو تیم با شرایط روحی مناسبی که در بازی های هفته پنجم بدست آورده بودند خود را برای دیداری آماده می کردند که پیروزی برای هر یک از دو تیم حکم صدر نشینی او را امضا می کرد.هر دو تیم با شرایط روحی مناسبی که در بازی های هفته پنجم بدست آورده بودند خود را برای دیداری آماده می کردند که پیروزی برای هر یک از دو تیم حکم صدر نشینی او را امضا می کرد.

 

 

پاس در روزی که ماشین سازی تبریز مربی خود را روی نیمکت نداشت بازی را به حریف واگذار کرد که حدود 3 هزار تماشاچی از این دیدار دیدن کردند و اعتراض های خود را بارها در طول بازی با سر دادن شعار هایی چون" علی دایی"، "پاس نوین همدان" به کادر فنی و مدیران تیم اعلام کردند.

 

در این دیدار که در ورزشگاه قدس همدان برگزار شد رسول علی زاده تنها گل بازی را در دقیقه 64  با یک شوت از راه دور وارد دروازه میزبان کرد و با وجود وقت اضافه 7 دقیقه ای در پایان 90 دقیقه تلاش باز هم شاگردان کمالوند نتوانستند راهی به دروازه تبریزی ها پیدا کنند.

 

درست است که نباید با اولین باخت دلسرد شد و همه زحمات و کارهایی که انجام شده است را نا دیده گرفت و ما نیز قبل از باز کردن موضوعات و ورود به بحث شکست خانگی، زحمات مدیران و کادر فنی تیم را مد نظر قرار می دهیم اما حق مطلب در این است که نباید بگذاریم کار به جایی برسد که افسوس خورده یا حسرت روز های از دست رفته را بخوریم، چرا که در سقوط فصل گذشته جامعه خبری استان بارها به این دو نکته رسیدند اما دریغ که وقتی مدیران ارشد و تاثیر گذار در تیم فهمیدند که خیلی دیر بود.

 

این که مدیران ارشدی که داعیه حمایت و تامین منابع مالی و باز بودن چتر حمایتی برای این تیم از همه ابعاد را دارند، چرا همچون گذشته و در مدت حضور مدیران غیر بومی دیگر دیده نمی شود و نگاه به تیم تغییر کرده مسئله ای است که بارها به آن اشاره کردیم، ولی صحبت های امروز در مورد تیمی است که سر و صدایش در خارج از گود بیشتر از آن چیزی است که در زمین مشاهده می کنیم.

 

پس از صحبت های مدیران گذشته و حال پاس که همه مصمم بر حضور تیمی قدرتمند و متشکل از بازیکنان خوب که کادر فنی 8 نفره آن را رهبری می کند انتظار می رفت تیم پاس در میان تیم های همگروه خود یکه تازی کرده و شاید ها و اما و  اگر ها برای صعود را کمرنگ تر کند تا شاهد بازی های تماشاگر پسند و همراه پیروزی های قاطع باشیم.

 

انتظارات از تیمی که وزن و تعداد نفرات کادر فنی اش نزدیک یک تیم 11 نفره است بیش از این بوده و باید دلایل اصلی این شکست توسط کادر فنی و مدیران تجزیه و تحلیل شود و نگذاریم که این اتفاق تکرار شود، چرا که شخصیت تیمی و خودباوری بازیکنان نیز با شکست های مداوم از بین خواهد رفت و این بد ترین اتفاقی است که ممکن است در یک تیم بوجود بیاید.

 

در بازی تیم سبز پوش پاس پس از 6 هفته طوری بازی می کند که گویا هنوز ترکیب خود را پیدا نکرده است، نه بازیکنان می دانند برای ورود به محوطه جریمه حریف چه باید بکنند و نه کار فنی برنامه ای برای رسیدن به دروازه حریف داشت

 

میانگین قدی پایین تیم پاس بی هیچ تردیدی نشان از برنامه تاکتیکی مشخصی در تیم دارد و تیم های دیگر نیز به این موضوع اشراف داشته منافذ خط دفاعی خود را بسته و امکان حرکت در عمق و استفاده مهاجمان سرعتی از فضای پشت مدافعان را گرفته اند، ضمن اینکه امکان بکارگیری تاکتیک های بازی مستقیم و هوایی نیز هیچ جایگاهی در تیم پاس ندارد و اصولا بازیکنان و تفکرات کادر فنی نیز با این تاکتیک مغایرت دارد.

 

تاکتیکی که بسیاری از  تیم های جهان در لحظات پایانی مسابقه و به هنگامی که از حریف خود عقب هستند به آن روی می آورند و تیم پاس نیز در واپسین لحظات به آن روی آورد اما دریغ از مهاجم و یا بازیکنی که قدرت سر زنی و خلق موقعیت در این تاکتیک را داشته باشد.

 

بازی برابر ماشین سازی تبریز و آن هم در خانه آنقدر بی محتوا و ضعیف بود که صحبتی برای توجیه و این که تقصیر ها را بر گردن کسی بیندازیم نمی گذارد و با صحبت از داشته ها و پتانسیل های بازیکنان، بیش از این که ضعف یک یا چند خط از خطوط بازی و عملکرد تکنیکی و تاکتیکی به چشم بیاید نوعی بی انگیزگی، عدم تعصب و شانه خالی کردن آن هم نه از سوی بازیکنان بلکه از سوی رهبران این تیم  بی سرباز به چشم می خورد.

 

انتخاب هایی که در جذب بازیکن و کادر فنی تیم پاس رخ داد بی شک حاصل اختیارات تام به سرمربی جوان و البته نام آشنایی است که سابقه صعود به لیگ برتر را نیز در کارنامه دارد اما این روزها با نتایج و نوع بازی ای که برابر حریفان از این تیم شاهد هستیم شابعه ها و شایعاتی که پیرامون تیم پاس در فضای ورزش کشور و حتی در استان همدان وجود دارد  بیشتر قوت می گیرد.

 

با حضور فراز کمالوند در دامنه الوند درست است که او فضایی رویایی و همراه با شور و شوق آذربایجان از کسب نتایج و جایگاهی مطلوب برای تراکتور سازی را رها کرده و یا بهتر است بگوییم از دست داده و راهی شهری شده که قطعا بیش از نیمی از تماشاگران متعصب تبریزی را هم ندارد و گویا احساس غربت بیشتری برای این مربی دارد اما او در پس این آزمون و خطا و آمد و شد به همدان و حضور در تیم تازه سقوط کرده امتحانی را پس می دهد که خود و البته دیگر رقیبانش بیش از همه به آن واقف و از دور آن را رسد می کنند.

 

این که در برنامه 90 در کنار همه ناپاکی و آلودگی های فوتبال نامی از پاسی برده می شود که چند بازیکن مطرح که هر یک به بهانه ای از تیم اخراج و یا جدا می شوند و سرمربی به خیال خودش تمام اتهام ها را به سمت و سوی اشتباهات مدیران و سرپرست تیم هدایت می کند، نکته ای بود که به قول عادل باید گفت مردم خود قضاوت می کنند اما دست آخر تیمی برای صعود به لیگ برتر بسته شد که در پست های کلیدی خود فاقد بازیکنان بزرگ و تاثیر گذار است.

 

کسی به دنبال اثبات و یا رد اتهام های آن برنامه جهت دار نرفت و بعد از اتمام برنامه این موضوع تنها ملکه ای بود بر ذهن مخاطبان و بینندگان آن برنامه تا کادر فنی پاس کمی گوش به زنگ و چشم باز حرکت کنند و چراغ های قرمز را بهتر ببینند و البته مدیران غافل از زوایای مختلف فوتبال نیز به خود بیایند که غافله را به سادگی خود نبازند.

 

با این تعاریف و مصادیقی که گفته شد انتظار آن می رود رویکرد و نگرش تیم برای صعود باشد و در این چند هفته همه از پتانسیل های بالا و شرایط مناسب صعود صحبت می کنند و اگر غیر از این باشد قطع به یقین باید خیلی ها پاسخگو باشند. اما با گذشت 6 هفته از لیگ برای تمام تیم های حاضر دیگر وقت آن نیست که کسی بهانه گیری کند و سرما و گرما و زمین و زمان را عامل شکست هایش بداند.

 

صحبت های بدون مدرک و قطعا تخریبی که در محافل خبری و ورزشی پیرامون فوتبال ناپاک وجود دارد نگاه های بسیاری را به این مقوله معطوف کرده، می توان گفت خود کرده را تدبیر نیست و این گوی و میدان فرصتی است تا تیم ها و مربیانی که نام آنها درست یا غلط در بین کسانی است که ظن بکار بردن دست های پشت پرده برای کسب نتایجشان وجود دارد از بین برود و به همه ثابت کنند که داشته ها و تفکرات یک مربی در داخل زمین است که موجب موفقیت تیم می شود.