درباره خلأ بزرگ تیمی که می‌خواهد به لیگ برتر صعود کند

پاس به هوادار نیاز دارد نه تماشاگر

b_150_100_16777215_00_images_stories_hamedanfootball.2.jpgاین نوشته در پی رد این نظریه است که عقیده دارد بالانشین شدن پاس و کسب نتایج بهتر، لزوماً هواداران آن را هم افزایش می‌دهد. کسب نتایج بهتر در بهترین حالت فقط تماشاگران پاس را می‌افزاید.

 

به گزارش "همدان فوتبال"، پاس همدان صدر جدول را نشانه رفته است. میانه‌نشینی هفته‌های متوالی را پشت سر گذاشته است و حالا چشم به صدر جدول دارد. آمار گلزنی بازیکنان این تیم که در نیم فصل نخست ناامیدکننده بود کمی بهبود یافته است و خط دفاع مستحکم این تیم همچنان خوب کار می‌کند. اما در ادامه لیگ، پاس علاوه بر آرامش، تمرکز و پول، به هواداران خود هم نیازمند است.

 

اپیزود اول: پاس هیچ‌وقت پرتماشاگر نبوده است. در سایه استقلال و پرسپولیس زیست می‌کرد و حتی وقتی در آسیا قهرمان شد پرطرفدار نشد. اگرچه همیشه خانواده بزرگی از بهترین‌های فوتبال ایران پاسی بودند، اما این تیم هیچ‌وقت بدنه اجتماعی – آن‌طور که آبی‌ها و سرخ‌ها داشتند – نداشت. پرسپولیس به طور سنتی وابسته به طبقه متوسط و ضعیف جامعه بود. قشر عظیمی از هواداران آن را جنوب‌ شهری‌های تهران تشکیل می‌دادند. در مقابل تاج و بعدها استقلال کمی بدنه اجتماعی متفاوتی داشت. طرفداران آبی مقداری از نظر اقتصادی مرفه‌تر بودند. ریشه سنتی پرطرفدار بودن پرسپولیس هم همیشه همین بود. اما پاس زیر نام این 2 تیم عملاً نمی‌توانست پرطرفدار باشد.

 

اپیزود دوم: آن‌طور که منتقل‌کنندگان پاس به همدان روایت می‌کنند یکی از اهداف این انتقال این بود که به پاس جان دوباره‌ای بخشیده شود. یعنی ورود این باشگاه به همدان باید که معامله‌ای دو سر برد برای هردو طرف می‌بود. اما عملاً هیچ‌وقت این اتفاق نیفتاد. پاس یک يا 2 سال در همدان خوب نتیجه گرفت و اندک تماشاگرانی هم داشت.

 

قرار بود هم همدان ورزش خود را به واسطه حضور پاس سروسامان ببخشد و هم پاس بزرگ فراموش نشود. اما کم‌کم چهره واقعی فوتبال حرفه‌ای روی نامهربان خود را نشان داد. بدون برنامه‌ریزی، بدون پشتوانه مالی و مردمی و بدون مدیریت حرفه‌ای تیم به دسته يك سقوط کرد. این اتفاق نقطه عطفی در مجموعه پاس همدان بود. همه فهمیدند داستان به همان سادگی که فکر می‌کردند پیش نمی‌رود. آن روزها همه تعجب کردند چرا ناگهان سکوها خالی از هواداران شد.

 

اپیزود سوم: خیلی‌ها عقیده دارند وقتی پاس خوب بازی کند و نتیجه بگیرد ناخوداگاه تماشاگران آن نیز زیاد می‌شود. البته این حرف صحیح است، اما آنچه در این عقیده مغفول می‌ماند تفاوت معنای هوادار و تماشاگر است.

 

تماشاگر در انفعالی‌ترین معنی ممکن، کسی است که بازی‌های پاس را تماشا می‌کند و در بهترین حالت به ورزشگاه هم می‌آید. حتی اگر پاس به لیگ برتر هم صعود کند، تماشاگر ممکن است ورزشگاه قدس را پر کند. اما خوش خیالی است اگر به قدرت چنین تماشاگری دل ببندیم؛ زیرا تماشاگر با پیروزی “پاس دوست” می‌شود و هنگام شکست، اگر نگوییم مخالف، در بهترین حالت به این تیم بی‌تفاوت خواهد شد.

 

همه به یاد داریم روزهای ابتدای انتقال را که مردم شهرمان برای دیدن بازی‌های پاس سر و دست می‌شکستند. اما پس از مدتی ورق برگشت و پاس بدون تماشاگر روز به روز بیشتر سقوط کرد. این البته خاصیت طبیعی تماشاگر است و ویژگی منفی برای او به حساب نمی‌آید.

 

اپیزود چهارم: حالا پاس به هوادار نیاز دارد نه تماشاگر. ملوان را مثال می‌زنیم تیمی که در انزلی ریشه دارد و هرجای هر جدول و هر لیگی هم باشد تماشاگران سنتی خود را دارد. این البته درست است که وقتی این تیم در لیگ برتر باشد و خوب نتیجه بگیرد تماشاگران هم به هواداران می‌پیوندند و سکوها شلوغتر می‌شود، اما کار اصلی را هواداران انجام می‌دهند نه تماشاگرها. هوادار تعصب دارد و در روز باخت و برد همراه تیم است. پاس از بدو ورود به همدان هیچ‌گاه هوادار چندانی برای خود دست و پا نکرد هرچند در مقاطعی تماشاگران زیادی داشت. در این روزها که این تیم به کمک مردم نیاز دارد، سخت است از تماشاگران انتظار داشته باشیم برای حمایت به ورزشگاه بیایند. فراموش نکنیم مدت‌هاست که مردم کوچه و بازار- نمادهای مفهوم تماشاگر- پاس را به پول‌های کلانی که از بیت‌المال به پایش هدر رفت به یاد می‌آورند.

 

خلاصه کلام اینکه هوادار خلق می‌شود و تماشاگر جذب می‌شود. خلق هوادار پروسه‌ای است که از یک سر به “ریشه” و “هویت” و از یک سر به تاریخ مي‌رسد. اما تماشاگر با “نتیجه” جذب و با همان نیز دفع می‌شود. خلق هوادار کارکردی چندگانه دارد، هوادار نشانه‌ای از حضور معنوی یک مجموعه در جامعه است. اما تماشاگر، سطحی‌ترین نشانه طرفداری از یک تیم است. هواداری، رفاقت با روزهای پیروزی و شکست است.

 

امروز در کنار فکر به لیگ برتر، باید به فکر تشکیل پایگاه اجتماعی گسترده برای این تیم باشیم. پایگاهی که در هر مرحله‌ای، در هر لیگی و در هر جایگاهی پاس را دوست داشته باشد و برای موفقیت آن و سربلندی استان هرکار کند. در چنین جایگاهی است که هیچ‌گاه نباید نگران حمایت مردمی از تیم شهرمان باشیم.

 

منبع: همدان پیام


 

اضافه کردن نظر

کد امنیتی
تازه کردن