دست هم را بگیریم نه مچ هم را!
- توضیحات
- نمایش از سه شنبه, 24 ارديبهشت 1392 16:55
- دسته: تحلیل و نقد
- بازدید: 1169
با اعلام رای کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال، مبنی بر احکام صادره در خصوص برخی تخلفات در لیگ آزادگان، این شائبه به وجود می‌آید که آیا واقعا تمامی اسامی اعلام شده به عنوان متخلف مقصر هستند یا به نوعی مورد تقصیر واقع شده‌اند؟ اجازه بدهید واضح‌تر عرض کنم.
اگر بحث تبانی و تماسهای مشکوک در طول فصل تعدادی از عوامل باشگاهها توسط بعضی دلسوزان فوتبال مطرح نمی‌گردید، آیا امروز فدراسیون فوتبال سینه سپر نمی‌کرد که اصلا تخلفی در کار نبوده و بازی‌ها در نهایت سلامت برگزار گردیده؟!
شجاعت کسانی که در این راستا پیشقراول این حرکت بودند، کجای رای صادره دیده شده‌است؟ اگر اقدامات نظارتی، دیده‌مانی سازمان لیگ بطور مستمر انجام پذیرفته بود آیا اصلا نیازی بود که طرح موضوع توسط بعضی اراد مسئول در باشگاهها به میان آید؟ این را از این نظر می‌گویم.
اینک پس از صدور رای، این بدبینی بین عوامل باشگاهها به وجود آمده که چرا باید یک باشگاه خاص ابتدا اقامه دعوی کند که متعاقب آن بقیه هم برای اینکه از قافله عقب نمانند، شروع به ارائه مستندات کرده و روز به روز بازار افشاگری داغ‌تر شود؟ سخن من این است که باید انصاف را در این مقوله رعایت کرد.
به عنوان مثال شجاعت مدیرعامل باشگاه پاس قابل ستایش است که به عنوان یکی از شاخص‌های مثبت برای فوتبال پاک بدون اشاره به شخصیت حقیقی یا حقوقی باشگاهی خاص، پیشنهاد بررسی دست‌های پشت پرده در فوتبال لیگ یک را مطرح می‌کند.
بنابراین جا دارد نگاه تیزبین هواداران فهیم فوتبال همچنین صلابت و اصالت حرفه‌ای اصحاب همیشه بیدار رسانه‌ها بر این باور باشند که مظلومیت هویتی بعضی باشگاهها در غوغای ظالمیت برخی افراد سودجو که شرافت و قداست حرفه‌ای ورزش را صباحی مال دنیا فروخته‌اند، گم نشود.