همه سرِ کاریم!

در فوتبالی که هیچ چیز سرجایش نیست؛ از ما که می نویسیم تا شما که می خوانید همه بدون تعارف سرکاریم.

به گزارش "همدان فوتبال"، حتی تمام آنهایی که در فوتبال خود را علامه دهر می پندارند تا گروهی که فقط برای خوش گذرانی و تخلیه انرژی و احساسات به استادیوم های فوتبال می روند همه سر کارند.

بحث سر این نیست که چرا ذوب آهن در لیگ ماندنی شد و پاس در دسته یک. نه باور کنید مسئله این نیست. ما هم دیگر با خود عهد بستیم که با ناکامی های پاس احساسی برخورد نکرده و کنار بیاییم.

استدلال ما از سرکار بودن همه این است که چرا فوتبال را فوتبالی ها اداره نمی کنند و پرطرفدارترین رشته ورزشی در ایران در افرادی است که به جرأت می توان گفت از فوتبال چیزی ندانسته و در چنته ندارند. چرا غیرفوتبالی ها نمی خواهند یا نمی توانند باور کنند که هرکسی را بهر کاری ساختند؟

رویانیان از راهنمایی و رانندگی به پرسپولیس می آید و بعد از چند صباحی باید برود. جانشینش کامبوزیا می شود، چه فرقی بین این دو حکم فرمایی می کند که پرسپولیس را می خواهد از عرش به فرش برساند؟

داستان تیم هایی چون استقلال و پرسپولیس با آمد و شدهایشان به مراتب می تواند قابل تحمل تر از اوضاع اسفبار تیمی مثل پاس باشد که عنان کار خود را به رجال سیاسی که شاید تا قبل از این از مقابل درب استادیوم ها هم گذری نکرده باشند سپرده است.

پاس را نفراتی اداره کردند و می کنند که راهشان با ورزش یکی نیست. دود همین بی تدبیری ها و ندانم کاری ها هم دست آخر فقط به چشم من و شما خواهد رفت.

درست زمانی استارت ناکامی های پاس زده شد که رجال سیاسی آمدند و همه کاره شدند. یکی در آموزش و پرورش خدمت می کند، آن یکی معاون رییس جمهور است، دیگری استاندار و یکی هم در خانه ملت انجام وظیفه می کند.

تک تک این نفرات بدون تردید در حوزه های کاری خود طی ادوار مختلف اگر برتر نبوده باشند جز برترین ها بوده اند. ای کاش اما برای پاس هم کمی دلسوزتر رفتار می کردند تا یکی از بازیکنان پس از پایان بازی با ذوب آهن به خبرنگاران نگوید " مسؤولان استانی شاد باشند". تا نگوید" برخی از روزها پول تو جیبی از همسرم می گرفتم". به نظر شما به حال چنین تیمی نمی توان گریه کرد؟

این فصل هم گذشت. همه اینها را من و شما تحمل می کنیم، این را هم تحمل می کنیم که شاید در آینده ای نزدیک چهره مدیریت در پاس باز هم دستخوش تغییرات شود به همان دلایل سیاسی بودن!

من و شما این را پذیرفته ایم که یکی از آموزش و پرورش و دیگری از مجلس آقای پاس باشد این را می پذیریم که در آینده هر شخصی از هر جا که باشد می تواند به مدیریت فوتبال ورود پیدا کند. تعجب نمی کنیم و به همه علامت سوال هایی که در ذهنمان ایجاد خواهد شد قول می دهیم پشت پا بزنیم.

من و شما در این فوتبال پرسوء تفاهم خیلی چیزها را باید تحمل کنیم. شانه های نحیف من و شما باید این زور و تحمیل ها را تحمل کند.

ما اینجا نفس می کشیم و با نفراتی هم دورانیم که می آیند و شهرت جمع می کنند و می روند.

من و شما باید قدردان زحمات غیر فوتبالی ها باشیم و به این همه خدمت سر تعظیم فرود آوریم.

• < قبلی
• بعدی >