صداي دردناك برخورد كفگير به ته ديگ؛

مشكلات مالي را مطرح مي كنند اما هم چنان سرجاي خود نشسته اند!

تکیه بر منابع دولتی و عدم ایجاد درآمدزایی پایدار در راستای تامین نیازهای مالی تیم پاس این روزها به معضل بزرگ در مدیریت این باشگاه تبدیل شده است.

صدای کفگیر بی پولی که به ته دیگ پاسی ها خورده است، بلند شده اما شریان فوتبال همین‌گونه است و در آن پول در جریان است و نبودن و دیر رسیدن آن مشکل ساز است.

البته در این بین، مدیرعامل پاس همدان مدت‌هاست که در لابه‌لای مشکلات عدیده تیمش از وجود مشکلات مالی می‌گوید و آن را چالش بزرگ پیش روی مدیریتی خود اعلام می‌کند.

رمضانی در این ماه ها که در منصب مدیرعاملی پاس تکیه زده، فقط مدیر هزینه بود و هیچ خلاقیت درآمدزایی از این باشگاه دیده نشد و همواره در این هدف ناتوان بود که بداند و بفهمد چنین باشگاهی چگونه و از چه راه باید به پول برسد.

نسخه‌ای که او و سایر مدیرعاملان گذشته در دست گرفتند نه تنها دردی دوا نکرده بلکه هزینه ها و بدهی های زیادی را در پرونده باشگاه ثبت کرده است.

فوتبال پرهزینه پاس هم اکنون با مدیریت هزینه اداره می شود و مدیرعامل باشگاه هنوز یاد نگرفته که ایستادن روی پای خودش را تمرین کند و راه و رسم پول درآوردن را بیاموزد.

تکیه بر اعتبارات دولتی از جانب استانداری همدان به پاس هم صدای تمامی رشته ها و تیم های ورزشی را درآورده و بسیاری از روسای ورزشی در رشته های مختلف تاکید دارند که ای کاش با این همه هزینه های صرف شده در پاس افتخارات و موفقیت های عاید فوتبال همدان می شد.

با این حال در دو سال گذشته مدیریت باشگاه با جملات شعارگونه، فوتبالدوستان را با این شعار که 'مدعی لیگ برتر هستیم' ، 'لیگ برتری می شویم' بازی بدهند.

از سوی دیگر، استاندار همدان نیز تا حد امکان از پاس حمایت مالی داشته و براساس اختیارات خود به عنوان مدیریت ارشد استان و رییس هیات مدیره پاس این تیم را مورد حمایت قرار داد اما بالا رفتن هزینه‌های تیمداری در پاس فراتر از حمایت های عادلانه وی بود چرا که معتقد بود سایر رشته های ورزشی هم باید از این حمایت ها برخوردار باشند.

با این حال برخی دست اندرکاران باشگاه پاس مشکلات مالی را بارها انعکاس دادند و هیچ یک از آنها ارزش حمایت های مالی استاندار را قدردان نشدند به طوری که تصور اذهان عمومی به بی تمایلی استاندار نسبت به ادامه حمایت از پاس سوق داده شد.

اما در این بین انتقاد بسیاری از دست اندرکاران فوتبال همدان در این است که طرح های اقتصادی و درآمدزایی که مدیران باشگاه پاس مدعی آن بودند هم اکنون چرا عملی نشده است.

رمضانی به اذعان بسیاری از کارشناسان قرار بود این وظیفه بزرگ را ایفا کند اما چگونه است که تیم پاس این همه هزینه می کند و پیشرفتی در این سال ها عایدش نشده و هنوز هیچکس برای حمایت از او پا پیش نگذاشته است.

بارها مسوولان این باشگاه نوید روزهای خوش آینده را می‌دهند که حامی ورزشی و مالی همین روزها خواهد رسید. اما کی؟ این روزهای خوش که مدت‌هاست نوید آن را گرفته‌ایم کی خواهد رسید؟ چقدر وعده چقدر وعید؟

باشگاه پاس مثل یک چاله فضایی پول‌ها را به سمت خود می‌کشد و می‌بلعد. تیم نتیجه نمی‌گیرد اما پاداش و پول می‌خواهند. اردو می‌گذارند و میلیون‌ها تومان هزینه می‌کنند اما بازهم از بی پولی و مشکلات مالی سخن می‌گویند.

واقعیت را بپذیرید که درآمدزایی برای پاس یک ساختار می‌خواهد. یک چارچوب مشخص. برنامه درآمدزایی باید برای تیم سرمایه‌ای را فراهم کند نه اینکه صرفا شعار بدهند.

آن وقت است که گره از کار بسیاری از مشکلات هم باز خواهد شد. این حداقل انتظاری است که از مسوولان پاس با ادعای داشتن تجارب ورزشی در این شرایط پرهزینه می‌رود.

نویسنده: میثم ناصرنژاد

• < قبلی
• بعدی >