از فتح تا برف مونيخ و تبريز؛

مروری بر زندگی فوتبالی علی کريمی

جادوگر شماره 8 براي هميشه از فوتبال خداحافظي کرد تا به اين بهانه مروري بر زندگي ورزشي او داشته باشيم .

 

علي کريمي پس از 18 سال حضور در فوتبال حرفه‌اي ايران، امارات، آلمان و قطر براي هميشه از فوتبال خداحافظي کرد تا آخرين بازمانده از نسل طلايي فوتبال ايران نيز کفش‌هايش را بياويزد .

 

دوران باشگاهي

محمدعلي کريمي پاشاکي، متولد 17 آبان‌ماه 1357 از دوران نوجواني کار خود را در تيم‌هاي پايه نفت تهران آغاز کرد و پس از حضور در تيم نوجوانان سايپا راهي تيم جوانان فتح تهران شد. او 18 سال بيشتر سن نداشت که توانست به تيم بزرگسالان فتح راه پيدا کند تا دوران حرفه‌اي ار سال 1375 آغاز شود. کريمي با درخشش در تيم فتح و در 20 سالگي مورد توجه پرسپوليس قرار گرفت و در حالي که همزمان استقلالي‌ها نيز او را مي‌خواستند اما اين بازيکن تکنيکي تصميم گرفت پيراهن پرسپوليس را به تن کند.

کريمي که سال 77 به پرسپوليس رفت، در همان سال با مشکل محروميت از سوي کنفدراسيون فوتبال آسيا روبرو شد. وي به دليل کتک زدن داور در حين برگزاري ديدار تيم‌هاي اميد ايران و ويتنام با دو سال محروميت روبرو شد که با اعتراض به اين حکم يک سال محروميتش کاهش يافت. کريمي پس از گذراندن محروميتش تا سال 80 در پرسپوليس حضور داشت و در 43 بازي موفق شد 11 گل براي سرخپوشان به ثمر برساند.

کريمي با درخشش در پرسپوليس با پيشنهادهاي مختلفي از جمله اتلتيکو مادريد اسپانيا روبرو شد اما تصميم گرفت در سن 23 سالگي به الاهلي امارات برود و فوتبالش را به عنوان يک لژيونر در کشورهاي حوزه خليج فارس بگذراند. کريمي 4 سال در فوتبال امارات حضور داشت و سال‌هاي درخشاني را در اين تيم سپري کرد. اوج کار کريمي زماني بود که در تيم ملي خوش درخشيد و در جام ملت‌هاي 2004 آسيا موفق شد به عنوان سومي اين رقابت‌ها برسد. در همان سال وي به عنوان بهترين بازيکن سال آسيا انتخاب شد و پيشنهادهاي اروپايي جديدي نيز به اين بازيکن رسيد.

شماره 8 تيم ملي که پس از درخشش در تيم ملي با پيشنهادهايي از لاليگا، بوندسليگا، سري A و تيم‌هاي مطرحي چون رئال مادريد، رم و يوونتوس روبرو شده بود، به پرافتخارترين تيم آلماني پيوست و شماره 8 بايرن مونيخ را به تن کرد. در حالي که سردبير روزنامه کيکر آلمان گفته بود وي برف مونيخ را نمي‌بيند اما دو سال حضور کريمي -84 تا 86- در بايرن مونيخ که يک نزديک يک سال آن با مصدوميت سپري شد براي کريمي 42 بازي، 4 گل و قهرماني در بوندسليگا و جام حذفي آلمان در فصل 2006-2005 را به همراه داشت.

پايان کار دو ساله علي کريمي در بايرن مونيخ که انتقادهاي زيادي را هم نسبت به جدايي اين بازيکن به مسئولان اين باشگاه به همراه داشت، آغاز کار او در فوتبال قطر بود. بازيکن تيم ملي فوتبال کشورمان سال 86 تا 87 در تيم قطر بازي کرد و در حالي که سال دوم حضورش در قطر را مي‌خواست با السيليه بگذراند اما به پرسپوليس بازگشت.

کريمي در حالي که مي‌خواست پس 2717 روز بار ديگر با لباس پرسپوليس به ميدان برود، هواداران زيادي را به ورزشگاه کشاند و در هفته هشتم ليگ هشتم و در بازي برابر پگاه گيلان (داماش) نزديک به 90 هزار تماشاگر براي تشويق او به ورزشگاه آزادي رفتند تا بازي اين بازيکن را از نزديک ببينند. کريمي در ليگ هشتم و در 21 بازي موفق شد 5 گل براي سرخپوشان به ثمر برساند و سپس راهي استيل‌آذين شد. کريمي قراردادي دو ساله را با استيل‌آذين امضا کرد تا از سال 88 تا 90 در اين تيم حضور داشته باشد، اما پس از مشکلاتي که با مصطفي آجورلو، مديرعامل وقت اين باشگاه پيدا کرد راهي شالکه 04 آلمان شد.

بازيکن پيشين بايرن مونيخ که پس از حضور در شالکه 04 و در کنار بازيکني چون رائول گونزالس انگيزه دوباره‌اي براي ادامه فوتبالش گرفت و با اينکه يک بازي بيشتر براي اين تيم انجام نداد، اما در همان سال موفق شد با آبي‌پوشان آلماني به قهرماني جام حذفي برسد. کريمي پس از بازگشت از شالکه بار ديگر به پرسپوليس پيوست و از سال 90 تا 92 در اين تيم حضور داشت. اين بار انجام 40 بازي و به ثمر رساندن 13 گل سهم شماره 8 در تيم محبوب پايتخت بود و در حالي که پس از بازي خداحافظي مهدي مهدوي‌کيا در فينال جام حذفي برابر سپاهان از فوتبال خداحافظي کرد، اما فصل گذشته به تراکتورسازي رفت و موفق شد با اين تيم نيز به قهرماني جام حذفي ايران برسد.

دوران ملي

کريمي در سال 76 همراه با حسين شمس، سرمربي وقت تيم فتح تهران به اردوي بروجرد تيم ملي رفت تا جزو بازيکنان اعزامي ايران به جام جهاني 98 فرانسه شود، اما ايويچ به دليل اينکه با واسطه وارد اردوي تيم ملي شده بود، به نحوه ورودش ايراد گرفت و با تمام نکات مثبت فني اين بازيکن او را در تيم ملي نپذيرفت. کريمي پس از حضورش در پرسپوليس موفق شد به تيم ملي نيز راه پيدا کند و پس از انجام چهارمين بازي‌اش در ليگ و گلزني برابر سايپا در تاريخ 11 مهر ماه 1377 براي اولين بار به دعوت منصور پورحيدري پيراهن تيم ملي را به تن کرد.

کريمي همراه با تيم ملي در بازي‌هاي آسيايي 98 بانکوک موفق شد به قهرماني اين مسابقات برسد اما محروميتش به دليل کتک زدن داور او را يک سال از تيم ملي دور کرد. بازگشت او به تيم ملي پس از محروميت همراه با جام ملت‌هاي 2000 آسيا بود. سپس کريمي با تيم ملي در مقدماتي جام جهاني 2002 شرکت کرد و با اينکه نتوانست با ايران در اين مسابقات موفق باشد و راهي مرحله نهايي جام جهاني شود، اما در پايان و درخشش برابر حريفان لقب «جادوگر» را به خود اختصاص داد.

درخشش کريمي در لباس تيم ملي در جام ملت‌هاي 2004 بود که با بازي خوبش برابر کره‌جنوبي و هت‌تريک در اين ديدار تيم ملي را راهي مرحله نيمه نهايي اين مسابقات کرد. کريمي نقش مهمي در مقام سومي ايران در جام ملت‌هاي آسياي 2004 چين داشت و سپس در بازي‌هاي دوستانه تيم ملي هم درخشيد. زماني که در بازي دوستانه تيم ملي برابر رم درخشيد و در ديدار خيرخواهانه با آلمان که به خاطر مردم زلزله‌زده بم در ورزشگاه آزادي برگزار شد، آلماني‌ها را مقهور تکنيک خود کرد. کريمي با درخشش برابر آلمان نيز لقب ديگري براي خود دست و پا کرد و اين بار «مارادوناي آسيا» نام گرفت.

شماره 8 نامي تيم ملي در مقدماتي جام جهاني 2006 آلمان هم همراه با ستاره‌هاي فوتبال ايران نظير مهدي مهدوي‌کيا، علي دايي، وحيد هاشميان و ... موفق شدند تيم ملي را به جام جهاني ببرند تا ايران بعد از 8 سال بار ديگر حضور در اين مسابقات را تجربه کند. بدشانسي کريمي در آستانه جام جهاني رقم خورد و در حالي که مدت زمان زيادي تا جام جهاني نمانده بود، او در تيم باشگاهي خود يعني بايرن مونيخ مصدوم شد تا پس از گذراندن اين مصدوميت نيز آمادگي زيادي نداشته باشد. مصدوميت باعث شد تا کريمي در جام جهاني درخشش لازم را نداشته باشد و البته لگد زدن او بعد از تعويش در بازي با پرتغال نيز حاشيه‌هاي زيادي براي او درست کرد.

کريمي با تيم ملي در جام ملت‌هاي 2007 موفق نبود و شکست تيم ملي در ضربات پنالتي برابر کره‌جنوبي مانع حضور ايران در مرحله نيمه نهايي شد. کريمي بعد از اين دوره در زمان مربيگري علي دايي با سرمربي تيم ملي به مشکل خورد و باز هم از تيم ملي دور بود تا زماني که افشين قطبي جانشين علي دايي در تيم ملي شود. تيم ملي شانس کمي براي صعود به جام جهاني 2010 داشت و در اين راه کريمي هم توسط قطبي به تيم ملي فراخوانده شد، اما مساوي در بازي پاياني برابر کره‌جنوبي مانع صعود تيم ملي به جام جهاني شد.

عدم صعود تيم ملي به جام جهاني 2010 آفريقاي جنوبي و ادامه حضور افشين قطبي در تيم ملي، خداحافظي کريمي از فوتبال را در پي داشت. او نيز مانند مهدوي‌کيا و هاشميان از تيم ملي خداحافظي کرد تا تيم ملي در جام ملت‌هاي 2011 قطر بدون ستاره‌هايش حاضر شود. پس از قطبي، کارلوس کي‌روش هدايت تيم ملي را به عهده گرفت و اين مسئله بازگشت شماره 8 به تيم ملي را به همراه داشت. کريمي يکي از ارکان اصلي تيم کي‌روش بود و سرمربي پرتغالي تيم ملي اعتماد زيادي به اين بازيکن داشت، اما در ادامه و خداحافظي لفظي او در بازي پرسپوليس و سپاهان، باعث شد کي‌روش ديگر کريمي را به تيم ملي دعوت نکند. در حالي که کريمي اميد زيادي داشت تا با تيم ملي در جام جهاني 2014 حضور داشته باشد، اما اين اتفاق رخ نداد تا او يکي از غايبان بزرگ ايران در جام جهاني لقب بگيرد.

کريمي در حالي به اين شکل پرونده فوتبال ملي‌اش از سال‌هاي 77 تا 92 بسته شد که 127 بازي ملي در کارنامه داشت و موفق شد با اين تعداد بازي ملي 38 گل به ثمر برساند. او در حالي که بارها اعلام کرده بود قصد دارد با پيراهن پرسپوليس از فوتبال خداحافظي کند، اما در سن 36 سالگي و بدون انجام بازي خداحافظي کفش‌هايش را آويخت تا با بازيکن تکنيکي فوتبال کشورمان در مستطيل سبز، با تمام افتخاراتش خداحافظي کنيم.

افتخارات

افتخارات باشگاهي:

قهرماني در ليگ آزادگان (2 بار) 78-77 و 79-78 همراه با پرسپوليس

نايب قهرماني در ليگ آزادگان (يک بار) 80-79 همراه با پرسپوليس

سومي در جام باشگاه‌هاي آسيا (2 بار) 79-78 و 80-79 همراه با پرسپوليس

قهرماني در جام حذفي فوتبال امارات (2 بار) 2002-2001 و 2004-2003 همراه با الاهلي

نايب قهرماني در ليگ برتر امارات (يک بار) 2004-2004 همراه با الاهلي

قهرماني در بوندسليگاي آلمان (يک بار) 2006-2005 همراه با بايرن مونيخ

قهرماني در جام حذفي آلمان (2 بار) 2006-2005 و 2011--2010 همراه با بيرن مونيخ و شالکه 04

قهرماني در جام حذفي فوتبال ايران (يک بار) 1392 همراه با تراکتورسازي

 

افتخارات ملي:

قهرماني در بازي‌هاي آسيايي (2 بار) 1998 و 2002

قهرماني در رقابت‌هاي غرب آسيا (2 بار) 2000 و 2004

قهرماني جام بين قاره‌اي آسيا-اقيانوسيه (يک بار) 2003

سومي در جام ملت‌هاي آسيا (يک بار) 2004

 

افتخارات فردي:

انتخاب به عنوان بازيکن سال فوتبال آسيا (يک بار) 2004

دومين بازيکن برتر سال فوتبال آسيا و عضويت در تيم منتخب آسيا (يک بار) 2012

آقاي گل جام ملت‌هاي آسيا (يک بار) 2004

عضو تيم منتخب جام ملت‌هاي آسيا (يک بار) 2004

 

آقاي گل ليگ برتر فوتبال امارات (يک بار) 2004-2003

 

 

• < قبلی
• بعدی >