فوتبال محلات همدان، جام جهانی کوچک با چاشنی خشونت
- توضیحات
- نمایش از یکشنبه, 08 تیر 1393 17:37
- دسته: تحلیل و نقد
- بازدید: 794
اوج هیجان فوتبال این روزها فقط در کشور برزیل میزبان جام جهانی 2014 دیده نمی شود و جمعه ها زمین های خاکی همدان نیز مملو از هیجان و اتفاقات تلخ و شیرین است.
به گزارش "همدان فوتبال"، زیر آفتاب سوزان تابستان گرم، در زمین های خاکی و سنگلاخ حاشیه شهر همدان لیگ محلات موسوم به ˈجام جهانی کوچکˈ در حالی با رقابت 32 تیم برتر در حال انجام است که شاهد استقبال پرشمار تماشاگران از این دیدارها هستیم.
جامی که تصاحب آن با عبور از مشقت ها، بخت و اقبال ها، سختی ها و جدال های نابرابر امکان پذیر است و در این مسیر دشوار چه بسا برخی تیم ها سر می شکنند، مشت پرتاب می کنند، درگیری فیزیکی ایجاد می کنند و در اغلب مواقع که زورشان به هم نمی رسد داور را به لطف باخت و ناکامی کسب شده با کتک بدرقه می کنند.
شاید به خاطر همین خشونت و رویکرد درگیرانه است که عده ای از فوتبالیست های خشن محلات خواستار انتقال داور بازی ایران و آرژانتین به فوتبال محلات همدان به عنوان تنبیه در قضاوت شده اند!
لیگ فوتبال محلات همدان ششمین سال است که برگزار می شود و امسال مرحله مقدماتی با رقابت 90 تیم از 60 محله انجام شد و در نهایت 32 تیم به دور دوم راه یافتند.
این پیکارها به لحاظ کمی و تعدد تیم ها در غرب کشور بی نظیر است ضمن اینکه در یکسال اخیر برای نخستین بار صدور پروانه بهره برداری تیم های ورزشی محلات همدان به عنوان الگوی کشوری معرفی شد.
این طرح با ابتکار کمیته فوتبال محلات همدان که زیرمجموعه باشگاه شهدای شهرداری همدان است تدوین شده و مدیریت باشگاه با اصلاح ساختاری پروانه بهره برداری، نسبت به اجرای آن اقدام کرد ضمن اینکه قالب طرح به دبیرخانه کلانشهرهای کشور ارایه شد.
اما همین لیگ نوآور و خلاق دستخوش قوانین جالب و اتفاقات نادر فوتبالی هم هست که قطعا کمتر فوتبالدوستی تاکنون این قبیل لیگ را شاهد بوده است.
در محاصره بیش از دو هزار و 500 بازیکن و مربی فوتبال محلات همدان کمتر داوری می تواند سلامت جانی خود را تضمین کند و طبیعی است در پایان بازی باید در انتظار الطاف فیزیکی تیم بازنده باشد!
نکته جالب توجه در فوتبال جام جهانی کوچک همدان در این است که تیم های شرکت کننده به اجبار باید تیم داوری برای سایر مسابقات اعزام کنند و در غیراینصورت یک امتیاز تیمی از آنها کسر می شود.
اینجا فوتبال محلات قانون خودش را دارد و قوانین و مقررات برگرفته از ایده های پیشکسوت های فوتبال محله ها و بسیار منحصر به فرد در فوتبال تدوین شده و باوجود ضرورت اعزام داور توسط تیم های حاضر، هم هرگونه درگیری با وی مشمول مجازات هایی نظیر حذف از مسابقات است.
بررسی ها نشان می دهد که بیش از 50 درصد مسابقات که اغلب با برد و باخت همراه بوده منجر به زد و خورد کادر داوری شده و گروهی موسوم به چماق داران، به اصطلاح محله ای ها شاخ و شانه می کشند.
از مجموع 90 تیم دور مقدماتی که کار خود را از اوایل خردادماه امسال آغاز کرده اند، 32 تیم رهسپار مرحله دوم و مطابق با برنامه اجرایی مسابقات جام جهانی برزیل شده اند.
تیم هایی که برای رسیدن به مرحله نهایی مسابقات به آب و آتش می زنند و در بین آنها هستند افرادی که بی صبرانه منتظر خشونت و درگیری می باشند.
افرادی که حتی به هنگام محرومیت سماجت به خرج داده و از راه های مختلف و بوسیله افراد بانفوذ این ممانعت از حضور در مسابقات را برمی چینند.
جالب تر از این همه تکاپوی توام با خشونت برای تصاحب سکوی قهرمانی در این است که هر یک از اعضای تیم قهرمان حدود 150 هزار تومان به عنوان جایزه دریافت می کنند و ارزش ریالی این رقابت ها چیزی نیست که دیگران تصور می کنند.
رقابت توام با جنگ های روانی و درگیرانه در میدان خاکی، پر از سنگریزه و در اوج تابش روزانه آفتاب سوزناک فصل تابستان گویی جستجو برای رسیدن به جام زرین جهانی است و ارزشی که در آن دیده نمی شود احترام گذاشتن به یکدیگر و انجام یک بازی سالم و به دور از جنجال است.
در واقع اغلب برد و باخت ها در چهره داور اثرگذاری می شود یعنی در پایان مسابقه عده ای که طبیعتا تیمشان پیروز میدان است بوسه بر گونه داور می زنند و شکست خورده ها به دنبال بهانه ای برای پرتاب مشت به سمت او می گردند.
از دیگر شیوه های جالب فوتبال محلات اینکه اغلب اعضای کمیته اجرایی مسابقات تیمداری هم می کنند، یعنی تیم هایشان در مسابقات حضور دارد و بهترین ها در ترکیب تیم عضویت دارند.
این شیوه اجرایی منجر شده تا تصمیم گیری ها تحت الاشعاع منافع فردی اعضای کمیته ها قرار بگیرد و جایگاه اجرایی این دسته از تیمداران به رسیدن آنان تا مراحل بالاتر حتی قهرمانی بسیار موثر است.
تصمیمات اجرایی برای این لیگ محلات آنی و شتاب زده گرفته می شود و در حقیقت هفت نفر تصمیم گیرنده اصلی بوده و سایر نماینده تیم ها فقط نظاره گر هستند.
اما جذابیت این رقابت ها تا حدی است که بازیکنان باشگاهی ترجیح می دهند قید حضور در مسابقات باشگاهی را زده و در این پیکارهای جنجال آفرین شرکت کنند.
عدم جذابیت رقابت های باشگاهی، پایین بودن سطح کیفی مسابقات، کوتاه بودن زمان مسابقات به دلیل کاهش تیم ها و عدم حمایت های مالی از بازیکنان سبب شده تا آنها لیگ محلات را ترجیح بدهند.
لیگی که بازیکنان از یک یا چند محله بوده و به صورت رفاقتی اقدام به راه اندازی تیم می کنند و بازیکن پیشکسوت و قدیمی سکان دار تیم می شود.
همین مساله منجر به کاهش گرایش بازیکنان به عضویت در باشگاه و تزلزل در ساختار باشگاه ها شده و این قانون محلات است که برای پذیرش آنها شرط می گذارد و هر بازیکن باشگاهی برای ورود به عرصه لیگ محلات ابتدا باید رضایت نامه باشگاهی دریافت کند و سپس آنرا در هیات فوتبال استان همدان به ثبت برساند.
آمارها نشانگر این است که امسال بیش از 50 بازیکن باشگاهی با دریافت رضایت نامه و ثبت در هیات فوتبال جذب تیم های محلات شده است.
در مجموع بازیکنان باشگاهی که فاقد رضایت نامه از باشگاه مربوطه هستند حق شرکت در لیگ محلات را ندارند و استفاده از بازیکن باشگاهی از سوی تیم ها در نهایت به ثبت رساندن نتیجه بازی سه بر صفر به سود تیم حریف خواهد شد.
اما در همین فوتبال پرحاشیه فوتبال محلات همدان می توان نکات مثبت را هم تجربه کرد.
تمامی آمارها و اطلاعات فردی تیم ها به صورت سیستم نرم افزاری چیدمان و تنظیم شده و در کوتاه ترین زمان ممکن می توان وضعیت تیم و اعضای آن را مورد بررسی و مشاهده کرد.
سیستمی که هیات فوتبال استان همدان فاقد آن است و به تازگی سعی دارد از این ابتکار برای ثبت اطلاعات تیم های باشگاهی خود الگو برداری کند.
تمامی تیم ها البسه، توپ و بیمه رایگان از سوی سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری همدان دریافت می کنند و در واقع حامی اصلی آنها همین سازمان است که سالانه بیش از 150 میلیون تومان را صرف فراهم کردن نیازهای تیم ها می کند.
هر تیمی مجاز به استفاده از 23 بازیکن است و در مسابقات می تواند پنج تعویضی داشته باشد و رقابت های دور مقدماتی ابتدا در هشت زمین و مرحله دوم با 32 تیم در قالب هشت گروه چهار تیمی در چهار زمین در حال برگزاری است.
تیم ها ملزم به داشتن گروه داوری هستند و داوران هر زمین قضاوت سایر زمین ها را عهده دار هستند تا معضل تبانی از سوی داوران در فوتبال محلات رخنه نکند!
نکته جالب توجه اینکه صدور اخطار و کارت قرمز از سوی داوران به مربی و سرپرست تیم ها فایده ای ندارد چرا که در محلات سکو و ورزشگاه وجود ندارد اما در صورت این اقدام، مربی و سرپرست حق نشستن روی نیمکت تیم خود و حتی به فاصله 100 متر از شعاع زمین بازی را ندارند.
برخی تیم های مدعی و صاحب نام اقدام به جذب حامی مالی می کنند و در اغلب مسابقات شاهد هستیم که تیم ها با لباس منقش به لوگو و شعارهای حمایتی اسپانسرهای خود حضور می یابند.
میل و علاقه تیم ها به باشگاه های مطرح بومی همدان نظیر پاس و الوند، باشگاه های ملی و بین المللی نظیر استقلال، پرسپولیس، سپاهان، صبا، میلان، آژاکس، رئال و همچنین واژگان مرسوم در ورزش به ویژه فوتبال نظیر هدف، اتحاد، متحد و تلاش فراوان است.
برخی از تیم ها نیز نام تیم خود را مزین به شهید محله خود می کنند و امسال 20 تیم از مجموع 90 تیم به نام شهدا مزین شده است و بیش از 300 بازیکن نیز دارای مدارک تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا هستند.
مسن ترین بازیکن شرکت کننده به نام ˈنقی تزاعیˈ با 57 سال سن در تیم شهید نعمتی فعالیت دارد و تیم شهی گیوه کش با میانگین سنی زیر 13 سال کم سن و سال ترین تیم محسوب می شوند.
البته در پایان این مسابقات عنوان هایی نظیر آقای گل، تیم اخلاق، بازیکن تحصیل کرده و نخبه، داوران برتر، بازیکن پدیده، و پیشکسوت حایز جوایز ارزنده در کنار چهار تیم برتر می شوند.
این پیکارها جمعه های هر هفته و تا اوایل پاییز امسال پیگیری می شود و قرار است جام حذفی نیز برگزار شود.
نویسنده: میثم ناصرنژاد